Niektórzy ludzie są inni niż wszyscy.

Znam parę takich osób , (a w sumie sama do nich należę) które przeżyły więcej niż inni. I nie chodzi mi o to, ze bardziej cierpieli, chociaż to też może być prawda. Ale chodzi mi o to, że myślą zupełnie inaczej niż ich rówieśnicy. Są dojrzalsi, mają co innego w głowie. Czasem, gdy widzę taką osobę, to od razu wiem, poznaję co przeszła, jaki trud gościł w jej życiu. To można wywnioskować z twarzy, umiejętności prowadzenia rozmów i z poruszanych tematów. Myślę, że tacy ludzie są potrzebni. Mimo tego cierpienia i trudności w życiu potrafią oni stawić mu czoła, choć czasami to bywa szalenie trudne. Takie osoby są najczęściej nie doceniane przez innych, czasem wręcz wyśmiewane za dorosły tok myślenia. Ale te osoby, bardziej niż ktokolwiek potrzebują drugiego człowieka, jakiegoś wsparcia, kogoś kto potrzyma ich za rękę i posłuży subiektywną opinią. Egzystencja osób dojrzalszych jest zachwiana gdy nie mają kogoś takiego. I właśnie tak się czuję teraz.